Slechts vier mijl in de race lag ik op de vloer en keek naar de lucht. Seconden eerder was ik aan het rennen, volgde een dun spoor van lopers voor me, in een poging hem bij te houden en in het zicht te houden om mijn weg niet te verliezen. Ik sloeg een hoek om, gleed uit op wat ijs en Nike Air Max 90 Herren kwam zwaar op het wegdek beneden.

Twee lopers kwamen achter me aan terwijl ik langzaam naar mijn voeten liep. Mijn rechterpols, heup en knie hadden de impact tussen hen gedeeld, elk pijn maar niet teveel. Het was slechts vier mijl terug naar de start en bijna 40 naar de finish, maar ik wilde Nike Air Presto Womens niet terug.

“Kijk uit voor het ijs”, riep ik terug naar de naderende lopers. Eén schoof de hoek om maar bleef rechtop staan. Ik vertelde hen dat ik net was gaan tuimelen, ze vroegen of ik OK was om verder te gaan en samen liepen we een heuvel op, door enkele bomen.

Die ochtend was ik behoorlijk relaxed over de race. Ik was niet bang en pre-race zenuwen waren nauwelijks merkbaar. Ik had de trein met een aantal briljante vrouwen met een serieuze ervaring met ultra running onder hun riem: Cat Simpson die tweede werd in een race van een week door Nike Air Max 90 Womens de Atacama-woestijn; Sorrell Walsh die afgelopen zomer de Race to the Stones 100k won en Louise die nog niet zo lang geleden een race van 100 mijl aflegde. Steph, ging naast me zitten en was ook nerveus over het aannemen van haar eerste ultra. Ze had geen reden om te zijn - ze was goed Nike Internationalist Mujer voorbereid en eindigde goed op het veld van de vrouwen.

Er waren in het begin veel zorgen gedeeld over verdwalen. We kregen allemaal een kaart bij de registratie waarvan we hoopten dat we ze niet nodig hadden, met de bedoeling om de route te navigeren via een methode van 'volg de leider'. Toen het aftellen naar de start begon, begon de sneeuw te vallen en toen waren we vertrokken.

De eerste kilometers klaagden mijn kuitspieren. ‘Het is koud’, dacht ik, ‘ze zullen opwarmen’. Er is één ding dat ik weet over het organiseren van langeafstandsevenementen, Nike Air Max Command Femme en dat is dat er veel kan veranderen en hoe je je nu voelt, is niet hoe je je over een uur zult voelen.

Ik heb mijl vier tot 15 gelopen met de twee jongens die me na mijn val hadden vergezeld. We liepen over een veld waar de sneeuw neerkwam in enorme vlokken die te groot leken om Nike Tanjun Damen echt te zijn en begonnen ons op de grond te vestigen en alles wit te kleuren. We wachtten in de rij om via enkele stapstenen een rivier over te steken, waarbij ze allebei een natte voet kregen. Ze vertelden me over alle echo's die ze hebben gedaan en hopen dit te doen en ik besloot dat ik zou proberen zo lang mogelijk bij ze te blijven voordat ik moe werd.

Afgelopen zondag was de San Francisco Rock'n Roll Roll Marathon en het doel was om met vrienden te rennen, foto's te maken en een leuke tijd te hebben. Omdat dit een heuvelachtig parcours was en ervoor zorgde dat ik volledig herstelde van mijn "wankele" kniesyndroom door het op mijn laatste paar marathons te duwen, zou het tempo zo comfortabel mogelijk worden. Het zou een beetje rennen, een beetje wandelen, een beetje dansen, een paar rondhangen en foto's maken, maar vooral, Nike Air Max Command Mens onthouden dat hardlopen leuk kan zijn.

Oorspronkelijk was het plan om om 6 uur 's ochtends op de startlijn af te spreken voor een groepsfoto. Omdat corrall 1 drukker was dan verwacht, was het voor iedereen een beetje gratis om iedereen te vinden. Na een tijdje begon ik me zorgen te maken dat de race op het punt stond te beginnen en we hadden onze kans op gekke startlijn gemist. Toen begonnen langzaam mensen rond te komen en een paar mensen veranderden in meer mensen, wat in meer mensen veranderde. Je kunt de evolutie zien in deze eerste paar foto's.